مقدمه :
مديريت يكي از مهمترين فعاليتهاي انسان است. سابقه تئوريك مديريت هرچند از لحاظ زماني به حدود 1900  مي رسد ولي بي شك از زماني كه انسان گروه را ساخت و جامعه اوليه را بنياد نهاد و نيز از آن هنگام كه به شكار و در غار زيستن پرداخت و براي مشكلاتش چاره جويي كرد، در عمل مديريت نيز پديدار شد. حتي اين مفهوم در فرهنگ قرآني نيز مطرح است زيرا خداوند بارها خودش را مُدَبِّرُ الامور دانسته است، مانند : (( اِنَّ رَبَّكُمُ اللهُ الَذي خَلَقَ السَّمواتِ و الاَرضَ في سِتَّهِ اَيّام ثُمَّ استَوي عَلَي العَرشِ يُدَبِّرُ الاَمرَ ))  كه اوج تدبير خود را در آفرينش انسان مي داند و به خود آفرين مي گويد.
در عصر حاضر مديريت را به عنوان يكي از شاخص هاي مهم تمدن معاصر و از جمله عوامل رشد توسعه اجتماعي و فرهنگ جوامع كنوني بحساب مي آورند. توسعه هر جامعه اي مستلزم توسعه در نظام آموزش و پرورش آن جامعه است. شناسائي عوامل مؤثر در بهبود كار اين نظام پيدا كردن نقاط ضعف آن و ايجاد تغييرات مفيد با توجه به نيازهاي جامعه از ضروريات است. برخي از صاحبنظران دنياي امروز را دنياي مديران آگاه مي دانند و علم مديريت را در شمار يكي از پيچيده ترين رشته هاي علوم انساني به حساب مي آورند. زيرا به كمك مديران توانمند و آگاه به اصول نظريه ها و سبك هاي مديريت و افزايش مهارتهاي انساني، اوراكي و فني مي توان چهره سازمانها را دگرگون ساخت. از بين مديريتها، مديريت آموزشي از دشوارترين، پر اهميت ترين و حساس ترين انواع مديريت در سازمانهاي عمومي و دولتي است. در واحدهاي آموزشي به لحاظ اهداف پيچيده و بسيار گسترده ، فعاليتهاي متعدد و متنوع و روشهاي اجرايي گوناگون ، مديريت و رهبري آموزشي جايگاه ويژه اي را به خود اختصاص داده است.
مديريت آموزشي در مدارس، مركز ثقل فعاليتهاي گوناگون قرار گرفته و به عنوان منبع انرژي رواني ، شرايط مساعد انگيزشي را براي عوامل آموزشي و پرورشي مدرسه، عوامل اداري و اجرايي و از همه مهمتر فراگيران هموار سازد.
ماندگاري و بقا، رشد و پويايي واحدهاي آموزشي در عصر انفجار اطلاعات و انفجار جمعيت اتكال به محوريتي توانا و دانا دارد، رهيافت به كمال و تعالي با رهبري و هدايت سكانداران شايسته صورت خواهد گرفت.

2-2- ادبيات نظري

1-2-2 جايگاه مديريت:

اهداف هر سازمان فلسفه وجودي آن سازمان محسوب مي شود. به منظور تحقق هدفها نياز به يك تلاش گروهي است. پيچيدگي كار جمعي است كه مديريت نظام گونه را بوجود آورده است. اثر بخشي و كارآيي به عنوان دو هدف مهم در همه سازمانها نيازمند تدابيري است كه مديران آنها را اتخاذ مي نمايند از طرفي محدوديت منابع و تغييرات محيطي در عرصه هاي داخلي وخارجي اهميت مديريت را بيش از پيش مشخص مي نمايد.

مديريت در بسياري از كشور هاي درحال توسعه حائز اهميت شاياني است. بررسي كارشناسان توسعه اقتصادي نشان داده است كه فراهم نمودن تكنولوژي و پول،به تنهاي توسعه و رشد را پديد نمي آورد .تا زماني كه نياموزيم چگونه مي توان از منابع انساني به درستي استفاده كرد و آنها رامديريت نمود، تكنولوژي و تبعات آن بيهوده و گاه

دست و پاگير است.

جهت دانلود كليك كنيد